માઈક્રોફિક્સન

ખુશી:

કેટલાક સમયથી મનન નું મન ઉદાસ રહેતું, હંમેશ કશુંક ખૂટતું લાગતું.

પોતાની મસ્તીમાં જીવતી પત્ની અને બાળકો કહેતા આ બધી મનની બીમારી છે. અને તેને લાગતું કોઈ તેના મનની સાચી વાત સમજતું નથી.

દોમદોમ સાહ્યબી અને ભરેલા ઘર વચમાં ભલા શું ખૂટતું હશે! વાત પણ વિચારવા જેવી ખરી.

આજે સવારે મહારાજે ગરમ બ્રેકફાસ્ટ ખવરાવ્યો તોય સંતોષ નહોતો લાગ્યો. સામે ગોરી ચિટ્ટી પત્ની રૂપાને કોફીના શીપ ભરતી જોઈ ઉત્સાહ નહોતો જન્મ્યો. શું કારણ હશે? વિચારતો મનન ચુપચાપ તૈયાર થઇ , બાય કહી ડ્રાઈવર સાથે તેની ઈમ્પોર્ટેડ કારમાં ઓફીસ જવા નીકળી પડ્યો.

ટ્રાફિક લાઈટની લાલ બત્તી સામે તેની કાર અટકી ગઈ. મનનની નજર સામેની ફૂટપાથ ઉપર ફેલાએલાં વાળ અને મેલોઘેલો સાડલો પહેરેલી સ્ત્રી ઉપર પડી. જે સામે બેઠેલા પુરુષને ટીનના ડબલામાં કાળી ચા અને ચૂલા ઉપર શેકાતો રોટલો ભાવ કરી આપી રહી હતી. બરાબર એજ વખતે મનનને એ પુરુષના ચહેરા ઉપર તેની ખોવાઈ ગયેલી ખુશી ઝળહળતી દેખાઈ ગઈ. અને ત્યાંજ ગ્રીન લાઈટ થતા થતા ડ્રાઈવરે ગાડી હંકારી મૂકી.

રેખા પટેલ (વિનોદિની) , ૧૪૦ શબ્દો