આંખ બંધ રાખવાથી ખાલી અંધકાર જળવાય છે
બંધ ઓરડામાં રહીને કોરા વરસાદમાં રહેવાય છે.

ભલે તારું મન ગાતું રહેતું, હોઠ હલાવ્યા વિના,
શબ્દોની ઝાલર વિના, ના કોઈને સંભળાય છે.

જે ઉગ્યું છે આભમાં, આથમ્યા વિનાં રહેશે નહિ
દરેક જન્મતી જીંદગીને અલવિદા કહેવાય છે

સ્વીકારવા રહ્યા જીવનનાં દરેક રંગોને સ્નેહથી
આ વખતે સમજની સાચી સમજણ પરખાય છે.

પરાણે પ્રેમનું સાચું મિલન નથી થાતું સમજાય છે
ફૂટશે રણમાં કૂંપળ ,જયાં સાચો પ્રેમ વરતાય છે.

રેખા પટેલ (વિનોદિની)