એક બારીએ ખુલ્યા પછી …
કેટકેટલા દ્રશ્ય દીઠાં.
કળીથી ખીલતા ફૂલ ઉપર
મંડરાતા ભમરા દીઠાં.
અમીર અને ગરીબના
બહુ અજીબ રંગ દીઠાં.
એક બારીએ ખુલ્યા પછી …
ચહેરા મીઠા મિલનના,
વિરહમાં તડપતા લોક દીઠા
જન્મ અને મૃત્યુ વચમાં
ખુશીથી લઈ શોક સુધીના
સાવ અલગ ઢંગ દીઠાં.
એજ બારીએ બંધ થતા …
મોહ માયા સઘળી છોડી
કર્મોને લઇ પ્રયાણ કીધાં.
રેખા પટેલ ( વિનોદિની)
વિનોદીની.. 
Vimala Gohil
August 24, 2016 at 6:52 pm
“એક બારીએ ખુલ્યા પછી …….સાવ અલગ ઢંગ દીઠાં.”
અને
“એજ બારીએ બંધ થતા …”
નરી વાસ્તવિક્તા……
સહજ સુંદર રચના.