તું સુરજ બની પરોઢે પ્રસરે છે રંગો ભરી,
હું કિરણોથી મુજ જીવન ભરું તુજને અડી

તું જ ફરી ઊગવા થાકેલા સુરજને સાચવે છે
એમ હું મરણ પછી જન્મને પામું તુજને ભજી .

તું કરુણાનો સાગર થઇ હ્રદયે ઊછળે સદા.
સત્સંગ થકી કણમાં તારા ભળી થઈને નદી

રાહ જોઉ છુ વ્હાલા તુજની સદાય હર જગે,
વાટ જોતા મારું આયખું ખૂટે બસ તુજને નમી .

સંપૂર્ણ જગમાં અપૂર્ણતા મારા પ્રભુ તારા વિના
ચરણોમાં તારે સાચી મળે પૂર્ણતા તુજને વંદી.
રેખા પટેલ (વિનોદિની)