મેરી ક્રિસમસ  અને  હેપ્પી ન્યુયર

ડીયર જેનીષા ,મેરી ક્રિસમસ
ક્રિસમસ નો તહેવાર આવે અને તું યાદ નાં આવે તેતો કેમ બને! ડીયર ફ્રેન્ડ તારા કારણે જ આ  ફેસ્ટીવલને સહુ પ્રથમ નજીક થી માણ્યો હતો.  બાકી આજથી ત્રીસ વર્ષ પહેલા નાના ટાઉન માં બધાને ઈદ,દિવાળી મનાવતા જોયા હતા,  મારી માટે ક્રિશ્ચયન મિત્ર તરીકે તું પહેલી આવી હતી. તારા પપ્પાની નવસારી થી બદલી થતા તું મારા ટાઉનમાં રહેવા આવી તે પછી પહેલી ક્રિસમસ તારા ઘરે જોઈ હતી જ્યાં તમે ઘર બહાર રંગબેરંગી ફાનસ માં દીવડા મુક્યા હતા, અને  ઘરમાં ચારેબાજુ કેન્ડલ સળગતી હતી તેમાય ખાસ તારી મમ્મીએ ઘરે બનાવેલ કેક ખાઈને લાગ્યું હતું કે ક્રિસમસ આવીજ હોય.

યસ ડીયર ક્રિસમસ આવીજ હોય . અહી અમેરિકામાં ડીસેમ્બર મહિનો આવતા પહેલાજ ઘરની અંદર અને બહાર રોશનીનો ખડકાવ થઈ જાય છે .  ઘરમાં ક્રિસમસ ટ્રી ને રંગબેરંગી લાઈટ્સ અને અલગઅલગ રમકડાં લટકાવી સજાવે છે , આ ટ્રી શણગારવાની પણ એક મઝા હોય છે . લોકો બહાર લોન માં પણ  ક્રિસમસનું ડેકોરેશન અને લાઈટીંગ કરતા જોવા મળે છે.  અહી મારા ઘરની નજીક એક કપલ દર વર્ષે તેમનું આખું ઘર અને ગાર્ડન જોવાલાયક રીતે સજાવે છે ,દુર દુર થી લોકો ડ્રાઈવ કરી ખાસ આ ડેકોરેશન જોવા આવે છે ,
હું આ વખતે  સ્ટીવનને મળવા ગઈ તો તેમનાં જણાવ્યા પ્રમાણે તેઓ છેલ્લા 30 વર્ષો થી આ રીતે ડેકોરેશન કરે છે , અને ત્યાં બહાર એક દાનપેટી લટકાવે છે જ્યાં જોવા આવનાર પોતાની ઇચ્છાથી જે કઈ મુકે તેનો ઉપયોગ તેઓ અનાથ બાળકો માટે ક્રિસમસની ભેટ દોગાદ ખરીદવા કરે છે.  વાતવાતમાં તેઓ કહેતા હતા કે આ બધુ સજાવવા દીકરો અને બીજા મિત્રો હેલ્પ કરવા આવી જાય છે પરંતુ હવે ઈલેક્ટ્રીસીટી બહુ મોંઘી પડે છે છતાય પોતાના અંગત ખર્ચા ઉપર કાપ મુકીને મિત્રોની સહાય થી આ કાર્ય દર વર્ષે કરવા માગે છે.
આમ કરવાનું ખાસ કારણ એ હતું કે તે પતિ પત્નીનો દીકરા એડમને છ વર્ષની નાની ઉંમરે ન્યુમોનિયા થયો હતો તે પણ ક્રિસમસના થોડા દિવસ પહેલા ,ત્યારે તેને ચિલ્ડ્રન્સ હોસ્પીટલમાં દાખલ કરાયો હતો તે વખતે બાજુના બેડ ઉપર જિંદગીના છેલ્લાં શ્વાસ લઇ રહેલા જેમ્સની વાતો સાંભળતાં સ્ટીવન અને તેની પત્ની ની આંખોમાં આંસુ છલકાઈ આવ્યા હતા
જેમ્સ તેના પેરેન્ટસને કહેતો હતો કે “મોમ ડેડ હવે હું મારા એકઠાં કરેલા ટોયઝ રમવાનો નથી તો તે બધા તમે જેની પાસે નથી તેને આપી આવજો” . અને તેની વાત સાંભળતાં નાનો એડમ પણ બોલી ઉઠયો હતો કે યસ ડેડ હું પણ ક્રિસમસ અહીજ કરવાનો છું તો મારા ટોયઝ પણ જેમ્સ ની જેમ બીજા બાળકોને આપી દેજો .. “બસ નાના બાળકોની વાતો થી તેમની વિચાર સરણી બદલાઈ ગઈ હતી”

ક્રિસમસ એટલે બાળકો અને તેમના સાન્તાક્લોઝ , બાળકોને ખુશ કરવા ક્રિસમસ ના આગળ વીકથી કોઈ એક જણ સાન્તાક્લોઝ  નો પહેરવેશ પહેરી ફાયર ટ્રકમાં બેસી નાની મોટી સ્ટ્રીટ માં ફરે છે જેથી બાળકોને રીયલ સાન્તાક્લોઝ હોવાનો આનંદ થઇ શકે. મોટાભાગના સ્ટોર્સમાં ડોનેશન બોક્સ રખાય છે જ્યાં ખરીદી કરવા આવનાર પોતાની ઈચ્છા પ્રમાણે વસ્તુ ડ્રોપ કરી ચેરીટી કરી શકે છે . જેનીષા હવે તો લગભગ દરેક સ્કુલમાં પણ આ પ્રોગ્રામ કરાય છે જ્યાં બાળકો પોતાની ઇચ્છા પ્રમાણે નાની મોટી વસ્તુઓ લઇ જાય છે, અને આ રીતે ભેગી કરાએલી ગીફ્ટ ગરીબ દેશોમાં બાળકો માટે મોકલાવાય છે ..

મારી દીકરી રીની ની સ્કુલમાં બાળકોને ગીફ્ટ લાવવા માટે ઉત્સાહિત કરવા જે ક્લાસ રૂમમાં સહુથી વધારે ભેટ એકઠી થાય તેમને પીઝા પાર્ટી અપાય છે ,આમ આ બધું એકઠું કરી જરૂરીયાત વાળા સુધી પહોચાડાય છે।.

અમેરિકામાં ન્યુયોર્ક સિટીના 30th સ્ટ્રીટ ઉપર આવેલું રોકેફેલાર સેન્ટર પાસેનું 78 ઊંચું અને  20 ફીટ ફૂટ ઊંચું ક્રિસમસ ટ્રી નું ડેકોરેશન અવર્ણનીય હોય છે , જે 1999 માં 100 ફૂટ ઊંચું ટ્રી શણગારાયું હતું.  આસપાસ ના આખો વિસ્તાર અવનવી રોશની થી ચમકતો હોય છે ઝીરો ડીગ્રી થી પણ નીચા ટેમ્પરેચર વચ્ચે  પણ હજારો લોકો રાત્રે અહી ફરતા જોવા મળે છે .

આ ઉત્સાહ છેક ન્યુ-યર સુધી યથાવત રહે છે.  ન્યુયરની આગલી રાત્રે  ન્યુયોર્કના મોટા macy’s  મેસીસ ડીપાર્ટમેન્ટ સ્ટોર તરફ થી  મેસીસ ના ઊંચા બિલ્ડીંગ ઉપરથી 141 ફીટ થી નીચે બરાબર રાત્રે બાર વાગ્યે કાઉન્ટ ડાઉન કરતા બોલ ડ્રોપ થાય છે . જે 12 ફીટ ડાયામીટર અને 11875 પાઉન્ડ વજન ઘરાવે છે. આ સમયે ન્યુયોર્કમાં મીલીયન કરતા પણ વઘુ માણસો ફરતા જોવા મળે છે। આ જયાએ લાઈવ મ્યુઝીકલ પ્રોગ્રામ થતા હોય છે। જેનીષા જીવન માં એકવાર માણવા જેવો આ પ્રસંગ ખરો  .

“આપણે તો દરેક રાતને ન્યુયર ઈવ અને સવારને ન્યુયર માની ઉજવી લેવા કેમ બરાબરને !” ચાલ આવજે ત્યારે ફરીથી મેરી ક્રિસમસ  અને  હેપ્પી ન્યુયર
નેહાની મીઠી યાદ

રેખા વિનોદ પટેલ
યુએસએ

 

છોને આ આભ ટપકે આખી રાત
પણ ટપકતાં નેવાં ક્યાંથી લાવવાં ?…

છાપરે ચડીને કરે એ સળવળાટ
તોયે આગણાં ભીના ક્યાંથી લાવવાં ?

નહાવાનું મન તો ઝાડને પણ ઘણું
પાનખરમાં પાંદડા ક્યાંથી લાવવા?

અંધારે ભીનાશ વિસ્તરે છે ચારેકોર
ફાનસ ચૂમતા જીવડાં ક્યાંથી લાવવાં ?

વણ વપરાએલી છત્રીઓ ઘણી પડી
ચ્હાની લારીનાં છાપરા ક્યાંથી લાવવાં ?

આભ તો તાળી પાડીને આવકારે
પણ ભીંજાવાના હામ ક્યાંથી લાવવાં ?

છે કાગળ અને કલમને હાથ વેતમાં
ખળભળતા શબ્દો ક્યાંથી લાવવાં?

રેખા પટેલ (વિનોદિની )

 

“મોમ મારું લંચ બોક્સ નથી ભર્યું ? ” હવે તું વહેલી નથી ઉઠતી લેઝી થતી જાય છે.

“સુમી મારા કપડા ક્યા ? આ શર્ટની બાંય ઉપર કેટલી ક્રીઝ છે , શું કરે છે તું આખો દિવસ ?, એક પણ કામમાં તારું ઘ્યાન નથી હોતું “.
“ભાભી આજે પરોઠાં માં સોલ્ટ ઓછું છે , મને બ્રેકફાસ્ટ સરખો જોઈએ છે હું લંચ નથી કરતો “.

…

સોરી કહી સુમીએ બધાને હસતે મ્હોએ વિદાય આપી , પછી વિચાર્યું લાવ જરા ફેસબુક જોઉં .. ત્યાંતો ટપ કરતા બે ચાર મેસેજ બોક્સ ઝબકી ગયા.

” કેમ છો બહુ દિવસ થી અમારી વોલ ઉપર દેખાયાજ નથી “.

” પહેલા મેસેજના જવાબ આપતા, ગુડમોર્નિંગ કહેતા, હવે તો હાઈ પણ નથી કહેતા “.

” પહેલા તમે આવા નહોતા , હવે અભિમાની બની ગયા છો “, વગેરે વગેરે …. ઓહ નકામું માથું ચકરાઈ ગયું

કોઈ ખુશ નથી મારાથી ….વિચારતી સુમી બધું ફટાફટ બંધ કરી સુમી બહાર બાલ્કનીમાં આવી ઉભી રહી.

સામે બગીચામાં બાળકો રમી રહ્યા હતા , પંખીઓ ઝાડની ડાળીઓ ઉપર ઝીણા ગીતો ગાતા ઝૂલી રહ્યા હતા ,

નાનો બાળ સુરજ આભ માથે હસી રહ્યો હતો , તેને હસતો જોઈ કુંડામાં રોપેલા સૂર્ય મુખી ઘીમું ખીલી રહ્યા હતા…અને આ બઘાને એક કરવા મંદ મંદ પવન વીંઝણ વીંઝતો હતો.

આ બધા એક થઇ જાણે કહી રહ્યા હતા …સુમી તું કેટલી સુંદર છે , તું કર્મ કર ફળની ઈચ્છા છોડ. “તું તને પણ પ્રેમ કર ” .

સુમી હસી પડી “હા બાબા હા ! “હવેથી હું જ મને પણ પ્રેમ કરીશ” .

રેખા પટેલ (વિનોદિની)

 

હું ધરા,
ધરાને મળીશ ક્યારે?
ઉચેથી આભ ત્રાટકે રાત દિન
નીચે લોકની વચમાં મારી તારી
નથી કોઈ જગાએ મારી મનમાની …
હું ધરા, ધરાને મળીશ ક્યારે?

આભે પંખી ઉડે પાંખ પ્રસારી
મોટો ભાગ રોકી નદીઓ સમાણી
બાકી રહેલી જગામાં ખેચમતાણી
હું ધરા ,
ધરાને મળીશ ક્યારે?

રેખા પટેલ ( વિનોદિની )

 

“એક ભૂલની ભારે સજા “

પ્રિય સખી કેમ છે તું ? ,  જ્યારે પણ મનની વાત કહેવાનું મન થાય છે ,તું પહેલી નજર સમક્ષ આવી જાય છે.  આજે બન્યું પણ એવું કે તને લખ્યા વિના રહી શકતી નથી.  કારણ તું કાયમ કહે છે કે “નેહા કાલ કોણે દીઠી છે ” સાવ સાચી વાત છે તારી . હમણાં થોડી વાર પહેલા હું મારી નાની દીકરીની સ્કુલમાં જઈને આવી,   બપોરે હું લંચ કરતી હતી ત્યાંતો તેની ક્લાસરૂમ ટીચર મિસ બેનેટ નો ફોન આવ્યો . જેમાં તેણે જણાવ્યું કે મારે તાત્કાલિક પ્રિન્સીપાલ ને આવીને મળવું.
હું તુરંત ત્યાં પહોચી ગઈ અને ત્યાં બનેલા બનાવ વિષે સાંભળતાં હસવું કે ચિંતા કરવું તે સમજી ના શકી. પ્રિન્સીપાલ ના જણાવ્યા મુજબ સવારમાં સ્કુલ માટે લંચ બોક્સ પેક કરતી વેળાએ ઉતાવળમાં રીનીએ ભૂલ થી પોતાનું બટર નાઇફ બેગમાં મૂકી દીધું હતું. જેની જાણ તેને ત્યાં જઈને થઇ હતી અને બાળ સહજ તે તેની ફ્રેન્ડસ સામે બોલી પડી ” આઈ હેવ નાઈફ ઇન માય બેગ ” બસ ખલાસ પછી તો ક્લાસરૂમ માં ઘમાલ મચી ગઈ . રીનીને તેની બેગ સહીત પ્રિન્સીપાલ ની રૂમમાં લઇ જવાઈ અને તરત મને ફોન કરવામાં આવ્યો ” મિસ પટેલ પ્લીઝ કમ સુન ” .

સખી અહી એવું એક્ટ થયું હતું જાણે કોઈ મોટો ગુનો થઇ ગયો. રીની જાણે કે રીયલ નાઈફ સાથે લઇ ગઈ હોય. ત્યારબાદ સાચી હકીકત જાણતા ત્યાં હાજર બધાજ હસ્યા અને મને ખાસ કહેવામાં આવ્યું કે “પ્લીઝ આવું ફરી ના થાય તેનો ખ્યાલ રાખજો”.

જવાબમાં મેં પણ “સોરી નેક્સ્ટ ટાઈમ હું આ વાતનો ખ્યાલ રાખીશ “કહી વાતને ત્યાંજ પતાવી દીઘી .  આપણે પણ સમજીએ છીએ કે આ બધા કડક કાયદા આપણાં ફાયદા માટેજ રાખતા હોય છે.

“જો ભૂલ હોય તો સ્વીકારી લેતા અચકાવું નહિ ,ઘણી વખત એમ પણ બનતું હોય છે કે જો હું માફી માંગીશ તો નુકશાની પણ મારેજ ભરવી પડશે તો ક્યારેક અહં સામે આવી જતો હોય છે,  તો વળી કેટલાકને સમાજમાં હું શું તો બતાવીશ તેવી ભીતિ ડરાવતી હોય છે “.

ભૂલ ગમે તેની હોય પણ ક્યારેક નાના ગુના ની બહુ મોટી સજા ભોગવવી પડે છે કારણ આપણને લાગતી એ નાની ભૂલ બહુ મોટો અકસ્માત સર્જી શકે તેમ હોય છે આનો એક દાખલો હું અહી તને લખું છું

આજથી લગભગ ત્રણ  વર્ષ પહેલા ન્યુ જર્સીમાં રહેતા ગુજરાતી એજ્યુકેટેડ દંપતીનો એકનો એક અઢાર વર્ષનો દીકરો આકાશ દલાલ  બોમ્બ બનાવવા માટે મદદ કરતો હોવાના આરોપ હેઠળ જેલમાં પુરાયો હતો ,જે આજે પણ સખત જેલની સજા ભોગવી રહ્યો છે.

રડ્ગર્સ કોલેજમાં પ્રથમ વર્ષમાં એડમીશન લીધેલા આ 19 વર્ષના યુવાન આકાશ દલાલને ટેકનોલોજી અને સાયન્સ સાથે વધુ લગાવ હતો ,તેનો કોઈ અમેરિકન મેક્સિકન ફ્રેન્ડ જેણે તેને ફોન ઉપર બોમ્બ કેવી રીતે બનાવાય તેની માહિતી પૂછી અને બદલામાં આ યુવાને તેને તે વિશેની સંપૂર્ણ માહિતી આપી ,જેના દ્વારા મેક્સિકન યુવાને ફાયર બોમ્બ બનાવ્યો અને તે બનાવેલ બોમ્બ ન્યુજર્સીમાં કોઈ જ્યુઈશ ટેમ્પલ ઉપર ફેંક્યો .

સદનસીબે કોઈ જાનહાની થઇ નહોતી , છતાં પણ આ અક્ષમ્ય ગુનો ગણી શકાય. અને આ ગુના હેઠળ પેલા મેક્સિકન ને પકડી લેવામાં આવ્યો  . તેની સાથે થયેલી સખત પૂછપરછમાં તેણે પેલા ગુજરાતી યુવાનનું નામ આપી દીધું જેના કારણે આકાશ દલાલને પણ આ હીન કાર્યમાં ભાગીદાર હોવાનું ગણાઈ આતંકવાદ અને દેશદ્રોહના ગુના હેઠળ સખત જેલની સજા કરવામાં આવી.

અહી તેને આખો દિવસ માત્ર બેસી રહેવાય તેટલી આઠ બાય છ ની નાની ઓરડીમાં 21 કલાક ગોંઘી રાખવામાં આવે છે માત્ર દિવસના ત્રણ કલાક બહાર કઢાય છે જેથી જીવન ટકાવી શકે. અહી ચાલતી કેટલીય ગુજરાતી સંસ્થાના હસ્તક્ષેપ કરવા છતાં તેની સજામાં કોઈ રાહત કરવામાં નથી આવી , વધારામાં તેનો માટે રખાએલ બોન્ડની રકમ બહુ મોટી જે ચાર મિલિયન ડોલર છે.. સામાન્ય રીતે બોન્ડની દસ ટકા રકમ જમા કરાવતા તેને પેરોલ ઉપર છોડવામાં આવે પણ આ કેસમાં રકમ એક સાથે ભરવી નક્કી કરાયું છે જે સામાન્ય રીતે શક્ય નથી.. હમણા ગયા અઠવાડિયે સુપ્રીમકોર્ટમાં પણ આ કેસ હારી જવાયો છે.  ટુંકમાં તેને કેટલી હદે ગુનેગાર ગણી શકાય તે હજુ સાબિત થયું નથી છતાં પણ એક રીઢા ગુનેગાર ને મળતી સજા આજે તે ભોગવી રહ્યો છે .

સખી, ક્યારેક ભીતિ થઈ આવે કે આમ નાની લાગતી વાત કે અજાણે કરાએલી ભૂલ ની કેટલી મોટી સજા ભોગવવી પડે તેમ છે. બાળકો સાથે આપણે પેરેન્ટસે પણ આ વાત ઘ્યાનમાં રાખવા જેવી છે.” બાળકો નાસમજ અને મસ્તીમાં ક્યારેક એવું કરી બેસતા હોય છે જેનાં કારણે તેઓ પોતાનું અને કુટુંબનું જીવન ખારું કરી મુકે છે, અને સામાન્ય લાગતી ભૂલ ક્યારેક અક્ષમ્ય પણ બની જતી હોય છે”. ચાલ સખી હવે હું રજા લઉં….  નેહાની સુમધુર યાદ  rabhiyaan@gmail.com

રેખા વિનોદ પટેલ
યુએસએ

 

આભે ચડયો ઉન્માદ

આભે ચડયો ઉન્માદને વરસી પડ્યો વરસાદ થૈ
ભીંજવતી યાદોમાં ય તું ટપકી પડયો વરસાદ થૈ

યાદોની ચમકી વીજળી ને ઝળહળી ગઇ રાત કૈ
ફરિયાદનાં ફોરામાં જો ઝઘડી પડયો વરસાદ થૈ

શ્રાવણ ને ભાદરવાનું ભારણ,હોય છે બે માસનું
હૈયે નિતરતો સ્નેહ પણ ચટકી પડયો વરસાદ થૈ

તપતી ઘરા, કેવી ખબર જો બાસ્પ જોડે મોકલી!
આવી પલક ઝબકારે એ વળગી પડયો વરસાદ થૈ

વીજળી ને છંછેડી છે બહુ આવી જઈને તાનમાં
ભયભીત થઇ ધરતી ઉપર સરકી પડયો વરસાદ થૈ

લીલી એ ચોમાસાની વાતો આકરી લાગે ઘણી
જકડે મને લીલ જેવું ,કે લપસી પડયો વરસાદ થૈ

બાકી રહી છે તરસ મારી આટલાં વરસાદ માં
એ દેશની મીટ્ટી મહી લપટી પડયો વરસાદ થૈ
રેખા પટેલ(વિનોદીની)

 

અમેરિકાના ખત ખબર ;  “ફાયરઆર્મ્સ લો” ફાયદો કે નુકશાન?

પ્રિય મોટાભાઈ કુશળ હશો
આજે ફરી એક અપ્રિય ઘટના બની અને તમને યાદ કર્યા  કારણ તમે જાણો છો કે મારા મનનો ઉભરો ઠાલવવા તમારા થી વધુ કશુંય હાથવેંત નથી

                        અહી આ ઘટના વિષે જણાવું તો કેલિફોર્નિયાની સેન્ડ બર્નાડીનો કાઉન્ટીમાં એક ડીપાર્ટમેન્ટ ઓફ પબ્લિક હેલ્થના ડિસેબલ અને ઓથેસ્તિક બાળકોના સેન્ટરમાં એક મુસ્લિમ યુગલ ઘુસી ગયું જેમા સાઉદ રીઝવાન 28 વર્ષનો અને તેની સાથીદાર યુવતી તસ્ફીન 27 વર્ષની હતી , બંને હથીયારો થી સજ્જ હતા અને આ સેન્ટરમાં ધુસી જઈ આડેઘડ ગોળીબાર કર્યો જેમાં 14 લોકોના જાન ગયા અને 17 જેટલા ઘાયલ થયા. મને વિચાર આવે છે આ નિર્દોષ ડિસેબલ લોકોનો શું ગુનો હશે ? આવું અઘમ કૃત્ય કરનાર રીઝવાન પોતે પાંચ વર્ષથી અહીની કાઉન્ટીના હેલ્થ ડીપાર્ટમેન્ટ માં કામ કરતો હતો ,અહી ક્રિસમસ ની હોલીડે પાર્ટી ઉજવાતી હતી, જ્યાં આ રીઝવાન પણ ઇન્વાઇટેડ હતો ,પાર્ટી દરમિયાન કોણ જાણે તેને શું થયું કે થોડીવારમાં તેની ગર્લફ્રેન્ડ સાથે હથીયારો થી સજ્જ આવી પહોચ્યો અને આડેઘડ ગોળીબાર શરુ કર્યો હતો .કોણ જાણે કઈ વિકૃતિએ એના મગજમાં જન્મ લીધો હશે કે તેણે આવ્યું અઘમ કૃત્ય આચર્યું. ત્યારબાદ પોલીસ સાથેની અથડામણ માં તે બંને માર્યા ગયા .

ભાઈ,”મને તો એજ સમજાતું નથી કે શા માટે લોકો જાણેકે પીપરમીન્ટ ની ગોળી ખિસ્સામાં રાખતા હોય તેટલી સાહજિકતા થી ઘરમાં આવા હથીયારો વસાવે છે અને મગજ ઉપર જરાક ગુસ્સો સવાર થતા તેનો આવી રીતે છૂટથી ઉપયોગ કરે છે “.

ગયા વિન્ટર માં બનેલી ઘટના અહી તમને લખી જણાવું તો. સત્તર વર્ષનો આફ્રિકન અમેરિકન યુવાન સાંજના સમયે ઠંડીથી બચવા મ્હોને ઢાંકતી ટોપી અને કાળો ઓવરકોટ પહેરીને સુમસાન રસ્તામાં કોઈ અમેરિકન ધોળિયાની સામે આવ્યો ,ત્યારે પેલા ધોળીયાને લાગ્યું કે આ આફ્રિકન અમેરિકન મને મારવાના હેતુ થી સામે આવી રહ્યો છે.  અને બદલામાં તેણે ખિસ્સામાં રાખેલી ગન થી ફાયર કર્યું અને પેલા આફ્રિકન યુવાનનું ત્યાજ મૃત્યુ થયું . કોર્ટમાં કેસ ચાલ્યો છેવટે ચુકાદામાં “સ્વરક્ષા માટે ચલાવાએલ હથિયાર ના કારણે તે નિર્દોષ જાહેર કર્યો “.

આવી ઘટનાઓ પાછળ અહી સહેલાઈથી મળતા રાઈફલ કે ગન જેવા હથિયારના લાઈસન્સ કેટલેક અંશે જવાબદાર ગણી શકાય. પરંતુ અ કાયદો અમેરિકા જ્યારે આઝાદ થયું ત્યારે જંગલોમાં શિકાર કરવા અને આત્મ રક્ષણ માટે બંધારણ વખતે ઘડાએલો કાયદો છે “ફાયરઆર્મ્સ લો” કે જેમાં સેલ્ફ ડીફેન્સ , હન્ટિંગ કે સ્પોર્ટ્સ એકટીવીટી માટે સહેલાઇ થી ગન કે રાઈફલ જેવા હથિયારોનું લાયસન્સ મળી જાય છે.

અમુક સ્ટેટમાં ગન ખરીદી તેનું લાયસન્સ લેવું રીકવાયર ગણાય છે , તો અમુક સ્ટેટમાં ગન લેતા પહેલા પોલિસ સ્ટેશન કે લો ઇન્ફોર્સમેન્ટ એજન્સીમાં રજીસ્ટર કરાવવું જરૂરી બને છે. તો ક્યાંક વળી માત્ર ડ્રાઈવિંગ લાયસન્સ અને આઈડી પ્રૂફ આપતા ગન સહેલાઇ થી મળી જાય છે.
ભાઈ તમને જાણીને નવાઈ લાગશે કે આજે અમેરિકમાં આશરે 270 થી 310 મિલિયન ફાયરઆર્મ્સ હથીયારો પબ્લિકમાં છે ,જે બહુ મોટો આંકડો કહેવાય.  રોજબરોજ બનાવો જોતા 2012 માં લેવાએલા એક સર્વે પ્રમાણે 44 ટકા લોકોનું માનવું છે કે આ લો ને બેન કરવો જોઈએ  કે આટલી આસાની થી ગન મળે છે . અને 92  ટકા લોકો નું કહેવું છે કે પહેલા બેક્ગ્રાઉન્ડ ચેક કરવું જોઈએ તેની જરૂરીયાત જોઈ તેને આવા ઘાતક હથિયાર આપવાની છૂટ આપવી જોઈએ .  અહી “ગન શો ” માં હથિયાર આપણે ત્યાં તલવાર અને ચપ્પા મળે તેટલી આસાની થી મળતા  હોય છે .સેલ્ફ ડીફેન્સ લો પ્રમાણે ઘણા સ્ટેટમાં તમારા બચાવમાં ચલાવાએલી ગોળીમાં થતી જાનહાની થી તમે ગુનામાં નથી આવતા.

ભાઈ એક રીતે જો કહીએ તો અહી ગન રાખવી તે બરોબર જાણે કે આપણે ત્યાં રાજપૂત લોકોને મન તલવાર અને શીખ માટે કટાર જેવું ગણાય છે . આ ધોળી પ્રજા એટલેકે બ્રીટીશર ,ડચ,ફ્રેંચ ,સ્પેનિયાર્ડ બધી પ્રજા પહેલે થી લડાયક હતી, જંગલમાં ઘોડા ઉપર રખડવું અને શિકાર કરવો તેમની ખોરાક માટેની જીવન જરૂરીયાત પણ હતી  . આજ કારણે બંધારણ ની રચના વખતે ગન પાસે રાખવાની છૂટ રખાઈ હતી.

પરતું આજે સમાજમાં ફેલાતી ગેરનીતિ અને આર્થિક માનશીક સંકડામણ ને કારણે સાયકોલોજી પ્રોબ્લેમ્સ વધતા રહ્યા છે. આજના સમાજનું માનસ ડામાડોળ છે આવી સ્થિતિમાં તેની પાસેના આવા હથિયાર બહુ ભયાનક સ્થિતિ સર્જી નાખે છે , લોકોના મગજ ઉપર ગુસ્સો કાયમ સવાર થઈને રહેતો હોય છે ,જરાક મનને અણગમતુ બને કે તુરંત  તે બહાર આવી જાય છે , અને હથીયારનો અજાણતા પણ ઉપયોગ થઈ જાય છે અને તેના માઠાં પરિણામ ગુસ્સો ઉતર્યા પછી ભોગવવા અઘરા થઇ પડે છે. પણ આપણી કહેવત છે કે ” જબ ચીડિયા ચૂગ ગઈ ખેત તબ પછતાવે ક્યા હોવત હૈ ” સાચી વાત છે કે દરેક પરિસ્થિતિમાં સમજશક્તિ નો ઉપયોગ બહુ જરૂરી બની રહે છે .

આજે કોઈ સાથેની તકરાક ગુસ્સો , કે ઘર્મના નામે મતભેદ માં પણ ગન નો છૂટથી ઉપયોગ કરી દેવાય છે ” હું સ્પસ્ટ પણે માનું છું કે જરૂર વિના સ્વબચાવના હથિયારો કદીય ઘાતક ના હોવા જોઈએ, કારણ એવા હથિયાર થી થયેલા બચાવમાં તમે પણ સામેવાળા ને ચોક્કસ રીતે મારી રહ્યા છો “

ભાઈ તમને આ વાત લખી મારું મન હલકું કર્યું છે …. તમારી નેહાના પ્રણામ

રેખા વિનોદ પટેલ (યુએસએ )

 

કાવ્ય: સાંજ થવા આવી છે જો …

ભલે આવી વેળા જાવાની ,તું ઝીણું મર્મર હસતો જા ,
સ્મરણો સઘળાં વેરણછેર ઘીરે રહીને ભરતો જા
સાંજ થવા આવી છે જો.

આ ડૂબતો સુરજ લાલ થઈને બહુ ચમકે છે
ખરતાં પહેલા સઘળા પુષ્પો બહુ ખીલે છે
હસતા મુખે આવીને તું અવનીને આવકાર,
રે ભાઈ સાંજ થવા આવી છે જો

ભજવાયા છે નાટક જગમાં જોઇ એને હસતો જા
સહુ સંગાથે ભેગા ભળીને મહેફિલે દાદ ભરતો જા
સાંજ થવા આવી છે જો

બહુ ગુમાવ્યું આજકાલ તે તારું મારું કરવામાં,
સઘળું સંચર્યું તારું બધું , સાથ કશુ ના દેવાના
છેલ્લો સમજી કડવો ઘુંટ હળવે થી ઉતાર ,
રે ભાઈ સાંજ થવા આવી છે જો.

આખું જીવન જે કાંત્યું એને કકડો દેતા હસતો જા,
વિદાય વેળાએ કરશે યાદ એ વાત મનમાં ભરતો જા
સાંજ થવા આવી છે જો.

જાતે જલતા રહીને આ જીવન અજવાળ્યું તે
ઘરને મંદિર માની સ્વજનો કાજ સજાવ્યું તે
હલકું થાશે શરીર એને તરત તેડી જાશે બહાર
રે ભાઈ સાંજ થવા આવી છે જો….
સાંજ થવા આવી છે જો.

રેખા પટેલ (વિનોદિની)

 

 

 

જોઈ
નજરમાં પ્રતીક્ષા.
અને,
લાગણીઓ બધી
એકસાથે કવિ થઈ ગઈ….
હાર જીતની વાતો
જુવો ને !
કેટલી અજનબી થઈ ગઈ.
શબ્દોની શું જરૂર છે,
પ્રેમની ભાષા
મૌનમાં તેજ થઇ ગઈ….
રેખા પટેલ ( વિનોદિની)

 

મૂળીયે થી ફણગો ફુટવા જગ્યા કરી …

 

ઘટાદાર વૃક્ષ,
જે સાંજ પડે ચહેકતું
એની શીળી ઝાયમાં
પ્રેમનું બીજ પનપતું.
આભે કડાકો થયો
ને વીજળી ખાબકી
નિર્દોષ એ ,
ઝડપાઈ ગયું.
ધરાસાઈ થયું,
બધુજ ખાખ થયું.
આજ વર્ષો પછી
એ ઠુંઠા ઉપર
પંખી ચહેક્યું
ને,
આભેથી બુંદ ઝરી.
અચાનક
એને શું સુઝ્યું
કે
મૂળીયે થી ફણગો ફુટવા જગ્યા કરી …
રેખા પટેલ ( વિનોદિની)