ઉત્સવ માણવા સમય સંગ સ્નેહ જોઈએ.
દોમદોમ સાહ્યબી વચ્ચે પણ માલતીને કાયમનું અસુખ.
જ્યાં મનમાં સંતોષની કમી હોય ત્યાં કેવું સુખ કેવી શાંતિ,કેવી હોળી કેવી દિવાળી!
તેના શબ્દોની તોછડાઈ ને કારણે દીકરો વહુ બીજે રહેવા ચાલ્યા ગયા.
મને કોઈની પડી નથી જેને જવું હોય તે જાય ” કહી માલતી અક્કડ રહી
કાયમની આડાઈને કારણે પતિ દુર થતો ગયો, નોકર ચાકર પણ માત્ર ખપ પુરતું બોલી કામ પતાવી દેતા
માલતીને હવે નવી ઉપાધી આવી ” કોઈને મારી પડી નથી હું જીવું કે મરું “.
અસુખમાં એક નવું દુઃખ ઉમેરાયું, થાકી હારી પતિ દીકરા વહુ સાથે રહેવા ચાલ્યો ગયો.
દિવાળી આવી ઘેરઘેર દીવા પ્રગટ્યા પણ માલતીના મનમાં એકલતા ની આગ હતી
આજુબાજુ બધે રંગોળી સજાવાઈ પણ અહી આગણું બે રંગ હતું.
વળી મનની અક્કડતા વળ ખાઈ બેઠી થઇ ” મારે કોઈની જરૂર નથી”.
માલતીએ ચારે બાજુ દીવા પ્રગટાવ્યા ,મીઠાઈઓ મંગાવી ,રંગોળી પુરાવી ,
છતાં પણ બધું ભેકાર રહ્યું……………………….
અહી નાં સ્વજનોનો સંગ હતો , નાં પ્રેમનો રંગ હતો. બસ હતું સાવ ખાલીખમ મન.
ચોમેર ઉત્સવ ઉજવાયો પણ અહી દિવાળી આવીને ગઈ કોઈ ફર્ક નાં પડયો.
થાકેલું મન તન ઉપર હાવી થયું, છેવટે માલતી એ બીમારીને આવકારી.
જાણ થતા વહુ મગની ખીચડી લઈને આવી જાણે તેના આંગણે ઘનતેરસ આવી,
સાંજ પડે દીકરો ફ્રુટ લઈને આવ્યો જાણે ઘેર દિવાળી આવી.
પતિના હાથમાં ફૂલોનો ગુચ્છો અને આંખોમાં પ્રેમ જોઈ માલતીને લાગ્યું આજ મારું નવું વર્ષ.
ચારે કોઠે દીવા પ્રગટ્યા સુખની રંગોળી પથરાઈ અને આનંદ ના ફટાકડા ફૂટ્યાં,
જીવનમાં ચારે બાજુ ઉત્સવ ઉત્સવ…….હેપ્પી દિવાળી, હેપ્પી દિવાળી .
રેખા વિનોદ પટેલ (વિનોદિની)
વિનોદીની.. 