” સીમાએ એ નંબર કાયમ માટે ડીલીટ કરી નાખ્યો.

ઘડકતા હૈયે સીમાએ ફોન જોડયો ,
સામે છેડે ફોન ઉચકાયો ” હલ્લો કોણ ?” એક સ્ત્રી અવાજ ગુંજી ઉઠયો
અવાજ સાંભળી સીમાની બોલતી બંધ થઇ ગઈ, છતાય હિમત ભેગી કરી પૂછ્યું ” સનમ છે?”
“સનમ” હંમમ છે, પણ બીઝી છે ,એક હંમમ માં કેટલો બધો ઉપહાસ જણાતો હતો
કારણ સીમાનું સનમ બોલવું તેને જરાય પસંદ નહોતું ,લગ્ન પછી તેણે આ નામ બદલાવી નાખવા બહુ પ્રયત્ન કર્યો હતો ,
“મારે બસ એકજ મિનીટ વાત કરવી છે ” ઉપેક્ષા ભૂલી સીમાએ વળતો જવાબ આપ્યો,
કારણ આજે તે હંમેશને માટે વિદેશ સ્થિત થવા જઈ રહી હતી .
“સનમ તારો ફોન છે જલદી પતાવજે ,બાકી આ જળો જેવી છે લોહી પીધા વગર છુટશે નહિ ” ઓહ કેટલું અપમાન
કડવો ઘુંટ ગળી જઈ સીમા ફોનને વળગી રહી.
“હા જલ્દી બોલ શું કામ હતું તારે ? સવારમાં મને નકામો સમય નથી હોતો ” ઘેરો તિરસ્કાર ભર્યો અવાજ સંભળાયો
સીમા સમજી ગઈ આ દસ વર્ષથી સાથી રહેલો સનમ નથી બોલતો ,આ તેનામાં ઘર કરી રહેલી તેની સ્ત્રી બોલે છે.
“કઈ નહિ બસ આવજે કહેવા ફોન કર્યો હતો ” સીમાએ એ નંબર કાયમ માટે ડીલીટ કરી નાખ્યો.
” સીમાને તેના પ્રેમનું અપમાન દરેક સબંધો કરતા ભારે હતું ”
રેખા પટેલ(વિનોદિની )