એ વરસો જુનો પ્રેમ હતો કોણ માનશે
એ હાથમાં મારો હાથ હતો કોણ માનશે
સુખદુખ ના સરવાળા બધા ખોટા પડ્યા
હું ગણીતમાં આગળ હતો કોણ માનશે
સુક્કો ભઠ્ઠ આ કિનારો રેતાળે પડ્યો
અહી ઘૂઘવાતો દરિયો વહેતો કોણ માનશે
દિવસ આખે મોર કોયલ નાં ટહુકા ભર્યા
રાતે બધે ઘુવળના ડોળા ફર્યા કોણ માનશે
ખવડાવ્યો કોળીયો જેને મુજ જીવન તણો
એ પોતાના સહુ પારકા થયા કોણ માનશે
રેખા ( સખી )
વિનોદીની.. 