RSS

Monthly Archives: April 2013

એક અંતિમ તબ્બકો

પ્રેમ નો એક અંતિમ તબક્કો
એમના હોવા ના હોવાનો કોઈ ફરક ના હોય

નફરત નો એક અંતિમ તબ્બકો
એ સામે હોય અને નજર તે તરફ ના હોય

જીવન નો એક અંતિમ તબક્કો
મન ઉપર કોઈનું ઉધાર બાકી ના હોય

હળવાશ નો એક અંતિમ તબ્બકો
જવાનું નક્કી હોય અને કોઈ રોકનાર ના હોય

રેખા ( સખી )
4/11/13

 

प्यार से निहार लो साथी

सुनाऊँ धड़कन का ताल शब्दों में तुम सजे हो
प्रीत की है भाषा मनोहर,चेतना में तुम जड़े हो
आओ प्यार से निहार लो साथी …

मुस्कुराते लब है ,और आँखोमे तुम बसे हो
तुम ही चारो तरफ हो,शब्दों में तुम रचे हो
आओ प्यार से निहार लो साथी …

आँखे तुम्हारी मदभरी, सुन्दरता में तुम जचे हो
संग तुम्हारा सतरंगी,खुशियों में तुम लदे हो
आओ प्यार से निहार लो साथी …

मै सिर्फ हुँ परछाई, इसी दिल में तुम पले हो
पैरो पे तेरे किये है सजदे,दुआ में तुम भरे हो
आओ प्यार से निहार लो साथी …
रेखा पटेल (विनोदिनी )

 

ઈચ જેવડી આંખો મહી

 

 

21

ક્યાં હતી ખબર ઈચ જેવડી આંખો મહી સમાઈ જવાશે
ક્યાં હતી ખબર વરસાદી ફોરાંથી પણ સીઝાઈ જવાશે

સાત જન્મોનો સથવારો ને તોય આગળ પાછળ જવાશે
ક્યા ખબર હતી એમના વગર ઘડીભર જીવાઈ જવાશે

બે કડવા વેણે પળવાર માં બીજે રસ્તે બદલાઈ જાય છે
ક્યા ખબર હતી ઇશ્વર સમજી તારા બોલે રોકાઈ જવાશે

એક અધુરપ ના અહેસાસ સાથે જીવન મહી રેલ આવે છે
ક્યા ખબર હતી નસીબ ને તારા પગલામાં ડુબાઈ જવાશે

નજરોના કામણમાં આખરી ઘાત હતી કે રુંધાઈ જવાશે
ક્યા ખબર હતી સદભાગ્યે આજ ઘાત મા હરખાઈ જવાશે

રેખા ( સખી )

 

 

 

 

 

 

 

કારણ વગર સ્મરું તે જચે છે

આમ તો તું મને ક્યાંય મળતી નથી
મળે છે તું ત્યારે ક્યાંય જડતી નથી
રેખા

સમણાં સ્મરે છે સૌ સાથમાં

સઘળી યાદો લઈને બાથમાં

મળે કાવ્ય વાક્ય પ્રસાદમાં
રેખા (સખી )

મીઠડી મને ડાયાબીટીસ નથી તેથી તારો અવાજ મને પચે છે
વિસ્મૃતિનો રોગ લાગ્યો તેથી તને કારણ વગર સ્મરું તે જચે છે
રેખા

તે મારા નામનો તડકો પાળ્યો,
સમય સમય પર લંબાયો અને ટુંકાયો .
મેં હેતે હૈયે લસરકો પાડ્યો,
સમય સમય પર ઘુટ્યો વધુ ઘુંટાયો .
રેખા ( સખી)

 

રેલ્વે ના બે પાટા

11
હું અને તું …

તું અને હું સાથે રહેતા, એકમેકને સરખાવે
કદીય એક થયા નથી,તોય જોડ કહેવડાવે

તન ઉપર સુરજ કિરણોને એકસાથ રેલાવે
તપતા શરીરને ચાંદની એકસાથ સહેલાવે

ભાર બધો એક સાથ આપણા તનને ગદડાવે
એક સરખી પીડા બન્નેવ ના મનને વહેરાવે

તું અને હું લગોલગ તોય તે અલગ બતાવે
પાસ રહી ને સ્પર્શ નહિ એ અટલ જતાવે

લોખંડી તન મન આપણને બરડ બનાવે
અઘુરા એકબીજા વિના આ સહજ સતાવે

રેખા ( સખી) ….રેલ્વે ના બે પાટા
4/2/13

 

एक निशानी आपकी

32610_568244843210284_615867668_n

मेरे होनेका अहेसास है बस एक निशानी आपकी.
अब तक संभाल कर रख्खी है हमने लिखाई आपकी

दर्द तो हमारा बहना है, वो तो सिर्फ कहानी आपकी
काम आती है बहोत, आँसूमें घोली जो दवाई आपकी

मेरे अक्स से आती है एक दीदारे झलक बस आपकी
मेरे वजूद से लिपटी खुश्बू ने हर बात बताई आपकी

बुतोंके शहर में कब तक रोक रख्खे जग हँसाई आपकी
ख़ाहिश की कै़द में रहेकर रोज आवाज लगाईं आपकी

तंग हाल ही रहेने दो यादोमें होती है बिकाई आपकी
कितनी मेहनत से हमने ये दीवानगी कमाई आपकी

अब पास रहो या दूर , कहा फर्क कोई रहा जाता हे
आपको सोचते रहकर में विनोदिनी कहेलाई आपकी
रेखा पटेल विनोदिनी

 

 

 

વાત બે બાંકડા ની

એક પઘ્ય : વાત બે બાંકડા ની ….

પહાડ કુખે કરવત પડી બની બાંકડા ની બે બેઠક સાથ.
સુંદરતા મહી બેવ સરખા,વેચાવા આવ્યા બંધુ એક વાટ.
એક લેવાયો બગીચા માટે ,બીજો વેચાયો અમીરને હાથ.

બીજા ને ભરાયો અહં કાળજે ,લો હું ચાલ્યો રાજ પાઠ.
જઈ ગોઠવાયો હવેલી સામે ,વહાલી લાગે સાહબી આજ.
રોજ માળી લુછવા આવે ,લઇ પાણી પ્હોર ફાટે ઘોઈ જાય
નવો ચમકતો બહુ દીસે ,પણ કોઈ ફરકતું ના આવે પાસ.
આહ,શું બેસણા જેવી જિંદગી ……

એક મુકાયો મંદિર સામે ,પરોઢિયે ઘંટારવ જગાડે
રોજ ના કોઈ લુછવા આવે,ના ધૂળ નડે ના ગોટા ચડે,
કલબલીયા દરરોજ આવે ,અહી વાતોના ટોળા વડે
આહા , શું ઉત્સવ જેવી જિંદગી

રેખા વિનોદ પટેલ (સખી)

 
 

એકરૂપતા નો અહેસાસ

તને ભૂલીને હવે જવું ક્યા આત્મા વિનાનું શરીર ક્યા
આંખોમાં તું ભલે નથી હૃદય ને અરીસાની જરૂર ક્યા .
સખી

તું હતો ત્યારે તારી ક્ષણ ક્ષણ ની હાજરી થી મેં મારો ખાલીપો ભર્યો હતો
તારી દરેક વાતો ને એક એક કલ્પના ને તરંગોને ઉમંગો થી સજાવ્યા હતા.
તારી હરેક મીઠી નજર,એક એક ક્ષણીક સ્પર્સ ને મેં જતન થી સાચવ્યા હતા.
તારા હાસ્યને એક એક આંસુને મેં મારી આંખોમાં ભીનાસથી જાળવ્યા હતા.
તને મેં મારા દરેક ધબકારો વચ્ચેની ખાલી જગ્યાઓ માં પ્રેમથી ગોઠવ્યો હતો.
તું હતો ત્યારે હું તારાથી સજાગ હતી તારા પ્રત્યે સભાન હતી.
તારી હાજરી તારી ગેરહાજરી ની મારા પર થતી અસર તે આપના અલગ અલગ અસ્તિત્વના પ્રમાણ હતી .
આજે અલગ થયા ને યુગો વીતી ગયા ,

પણ જેમ જેમ સમય સરતો જાય છે તેમ તેમ હુ મારા ફેફસામાં બે ધબકારો વચ્ચે પૂરેલા તારા એ શ્વાસોથી શ્વસું છું.
અને તારી સાથે થયેલી મારી સાચી એકરૂપતા નો અહેસાસ વધતો જાય છે ,સાથો સાથ તે આપેલા શ્વાસ પણ ખૂટતા જાય છે.

રેખા પટેલ (વિનોદિની )