RSS

Monthly Archives: April 2013

तुम्हारा प्यार…

       
कभी मेरा मन महकता गुलाब था 
लेकिन तुमने कभी भी ,
 प्यार का इजहार नहीं किया !!
 
   प्यार जतलाने की नहीं
       महसूस करने की है!
यही सोचकर ….
तुमने अपने मनके भावों को 
मौन तले दबा कर रख दिया .
 
   धीरे धीरे …
  वो मौन वटवृक्ष बनकर
 अपनी जड़ को
   मजबूती से फैला गया !!
 
        तुम्हारा प्यार  भी ,
मेरे अंतर्मन की गुफामे 
  घ्सता चला गया !
मन को मैंने अपने ही हाथो ,
गुफामे बंद में कर दिया !!!
एक डर था फिर से जागृत होनेका .
 
जहा मैंने मन को,
शिद्दत से दबाके रख्खा था ,
कल रात वहा से 
किसीकी आहे सुनाई दी ,
वो मेरे सपने ही थे !!
जो प्यार के अभाव में
छटपटा रहे थे ….
रेखा ( सखी )
 
Leave a comment

Posted by on April 29, 2013 in Uncategorized

 

अपना श्राद्ध …

image_1366722714106688
राहे मजिल पर मिलता था उसको को भूलाकर बेठी हु मै ,
उसको भूलने की चाह में, खुद को भूलाकर बेठी हु मै .

अब यहाँ कौन आये कौन जाए क्या फर्क रह जाएगा ,
यहाँ दुनिया के सारे रस्मो रिवाज निभाकर बेठी हु मै .

इश्क का कातिल नशा छुपता नहीं छुपाने से,
अपने रूह तक गमे उल्फत उनकी फेलाकर बेठी हु मै .

अब जलने का डर नहीं हिज्र में जलते रहे उम्रभर ,
अब वफ़ा की खातिर दिलका दिया जलाकर कर बेठी हु मै .

अब दर्द और रंजिस को गले लगाकर क्या जीना,
खेलादिली संग अपनी सुन्दर लाश सजाकर बेठी हु मै .

रेखा पटेल (विनोदिनी )4/23/13

 

હસતા ફૂલો ક્યા કદીય સંભળાય છે

હાથ એમનો ક્યા કદીય પકડાય છે ,
પડછાયો તે ક્યા કદીય ઝલાય છે.

સુગંધ ફૂલોની હવા વડે ફેલાય છે ,
હસતા ફૂલો ક્યા કદીય સંભળાય છે.

મૃગજળે પાણીના રેલા દેખાય છે ,
ક્યા તરસ દરિયે કદીય છીપાય છે.

સપના માં રમત બધીય રમાય છે ,
ત્યાં ના હાર કે જીત કદીય ગણાય છે.

દવા સાથે દુવાની અસર સચવાય છે,
મોત ને વધતા ક્યા કદીય રોકાય છે.
રેખા ( સખી )
4/19/13
image

 

સ્ત્રી સહજ સંવેદના

સવાર માં 6 નું એલાર્મ વાગતા હું સફાળી ઉભી થઈ દોડી સીધી કિચન માં ,એક સાથે 4 સ્ટવ ચાલુ કર્યા ,બાજુમાં પડેલું નાનું ટેપ રેકોર્ડર ઓન કર્યું શ્રીનાથજી ના ભજન માટેજ સ્તો.
સહેજ મુંઝારો લાગતા બગીચા તરફ ની બારી ખોલી અને ઠંડી મજાની હવાની લહેર મારા સુસ્ત મન અને મગજ ને ઠંડક આપતી ગઈ.
હવે હાથ જલ્દી ચાલવા લાગ્યા ચાય પણ તૈયાર થઇ ગઈ હતી તો વિચાર આવ્યો કોઈ જાગ્યુ નથી ત્યાં સુધી એક કપ ચાય પી લઉં . હજુ કપ હાથ માં હતો ત્યાં તૃષાર નો અવાજ સંભળાયો

નિમિષા મારી ચાય લાવ તો નીમી ..નીમી , હું લગભગ દોડી ચાય આપવા અને 4 પ્રેમ ભરી નજરો એક કરવા, ત્યા તો બંધ આંખે જ જવાબ મળ્યો જલદી બ્રેક્ફાટ બનાવજે વહેલા જવું છે. અને હું પાછી વળી ગઈ ઝુકાએલી નજરો વડે
ત્યાં વળી પીન્કી ની લગભગ ચીસ સાથે નો અવાજ
મોમ મારા સ્કુલ ડ્રેસ ને ઈસ્ત્રી કેમ નથી ,તું એક પણ કામ સરખું નથી કરતી હું આવા કપડા પહેરી સ્કુલ નથી જવાની અને તેને ફેકેલા ડ્રેસ ને મેં સજતાથી ઉઠાવી લીધો અને મનમાં બબડી હું પણ ટીનેજર હતી પણ ક્યારેય મારી મા ને આમ નથી કહ્યું (આજ કાલ ના છોકરા )એક બે કરચલી હતી તે સરખી કરી તેને ડ્રેસ આપી વળી પાછી દોડી દીપુ ના રૂમ તરફ ,દીપુ જલદી કર બેટા જો 7 વાગ્યા હમણાં બસ આવી જશે,મારો 12 વરસ નો દીકરો સહેજ હસીને બોલ્યો મોમ ડોન્ટ વરી …અને મારા સવાર થી સુકા ગળાની સાથે સુકા મનને સહેજ સારું લાગ્યું

મારા દોઢ કલાક ની દોડાદોડ અને ટેબલ પર બધાને ખુશ કરવાની મથામણ મા હું તો ક્યારનીય ભુલાઈ ગઈ હતી ,શ્રીનાથજી નાં ભજનો પણ ક્યારના પુરા થઇ ગયા હતા તો પણ સંતોષ હતો બધાને ટાઈમ પર બ્રેક્ફાટ આપવાનો।

હજુ પહેલો કોળિયો અને પિંકી ની કચ ચાલુ ,
મોમ આટલા બધા ટામેટા ઓમલેટ માં હોતા હશે તું કઈ સરખું શીખતી નથી જો નીલમ ની મોમ નવું નવું મેક્સિકન ઇટાલિયન બનાવે છે અને તું તો સાવ દેશી રહી
મેં સહેજ ગુસ્સા થી જોયું ત્યાતો તુષાર બોલી ઉઠ્યા, તે સાચું કહે છે તેમાં ગુસ્સે શું થાય છે તું જમાના સાથે ચાલવા માં માનતી જ નથી .તને હેલ્પ માટે ઘરમાં નોકર છે પણ કિચન માં તારુ જ રાજ હોય તેમ તને કોઈની હેલ્પ જોઈતી નથી અને નવું કઈ શીખવું નથી .

હવે હું આ લોકો ને કેમ સમજાવું કે કિચન માં મારો હક નથી મારો તમારી માટે નો પ્રેમ છે અને મારી આંખો લગભગ ભરાઈ આવી,
ત્યાં તો બસ નો હોર્ન સંભળાયો બન્નેવ બાળકો ટીફીન લઇ ને દોડ્યા પણ જતા જતા એક સ્માઈલ અને બાય ના ટહુકા એ ઉભરતા ઝળહળીયા ને સમાવી દીધા

તૃષાર આજે વહેલા આવશો ક્યાંક બહાર જવાની ઈચ્છા થાય છે ,ત્યા તો એ બોલ્યા અરે નીમી સોરી હું કહેવા નું ભૂલી ગયો આજે ડીનર માં હું ઘરે નથી મીટીંગ છે મોડું થશે રાહ ના જોઈસ ,અને ખાસ કબાટ માં એક લાખ રોકડા છે તો બેંક માં જમા કરાવી આવજે .અને કટાક્ષ ભર્યા સ્મિત સાથે જોજે ગણજે પાછી એમજ ના આપી દેતી
તૃષાર તમે તો જાણો છો મને આટલા બધા રૂપિયા એક સામટા ગણવાના નથી ફાવતા તે પણ બેંક માં પ્લીઝ તમે જઈ આવો ને …
હજુ પૂરી વાત કરું તે પહેલા તો કોઈનો ફોન આવ્યો અને તે વાત કરતા કરતા મને બાય કહી ચાલતા થયા હું ડોર પાસે ઉભી રહી તેમને વિલા મોઢે જોતી રહી .હવે ના ચાય પીવાનો મૂડ રહ્યો ના કઈ ખાવાનો,હું સીધી બાથરૂમ તરફ ચાલી ગઈ.

જલ્દી થી પરવારી હું તૈયાર થવા અરીસા સામે આવી ,પળ બે પળ હું મને જોઈજ રહી કે આ 37 ની ઉંમર માં પણ હું 27 ની લાગુ છુ ,આ વિચારે મને વધુ સુંદર બનાવી અને તૈયાર થઇ મારી પોતાની ગાડી લઈ હું બેંક તરફ નીકળી પડી મગજ માં વિચારો પણ ગાડી સાથેજ દોડતા હતા કે તુષાર મને બધું ભૈતિક સુખ આપે છે તે પણ મારા માગ્યા પહેલા,પણ તેને બદલે તો થોડો ટાઈમ અને થોડો પ્રેમ આપતા હોત તો કદાચ હું વધુ ખુશ હોત.
આ બેંક પણ આવી ગઈ હવે ધડકતા હૈયે હું પર્સ માં રૂપિયા લઇ અંદર આવી ગઈ અને લાઇન માં ઉભા ઉભા ફરી વિચારે ચડી ગઈ મેથેમેટિક્સ ની ઓનર સ્ટુડન્ટ હતી અને આજે પૈસા ગણવાનો આટલો ડર કેમ? શું હું સાચેજ ગમાર થઇ ગઈ છું ?

ત્યાં તો લાઈન માં મારો નંબર આવ્યો કાઉન્ટર પહોચી મેં રૂપિયા નું બંડલ આપ્યું .બેંક કર્મચારી એ રૂપિયા 2 વાર ગણ્યા પછી કહે બહેન ઘરેથી ગણીને નથી લાવ્યા આમાં તમે કહ્યા મુજબ માં 500 રૂપિયા ઓછા છે લો જરા ફરી ગણી લ્યો.

ઓહ !એક તો સવાર થી ચા પણ પીધી ના હતી અને તેમાં આ માથાકૂટ ,મને સહેજ ચક્કર આવી ગયા ત્યાતો પાછળ ઉભેલા એક ભાઈ નજીક આવ્યા અને કહેવા લાગ્યા લાવો હું હેલ્પ કરી ,તેમના કહ્યા મુજબ મેં બીજા 500 ઉમેરી પૂરી રકમ કરી જેમ તેમ બેંક નું કામ પતાવ્યું .પણ મારી હાલત જોતા તે ભાઈ મને કહે તમને જલદી નાં હોય તો મારી સાથે બાજુના કાફે માં કોફી પીવા આવી શકો છો ,અને આમ પણ મારી હાલત ડ્રાઈવ કરી ઘરે જઈ શકાય તેવી ના હતી . હું તેમની ઓફર નકારી ના સકી.
કોફી સાથે સાથે અમે વાતો એ વળગ્યા જાણે જુના મિત્રો કેટલોય સમય વીતી ગયો પછી અચાનક યાદ આવ્યું કે બાળકો ને ઘરે આવવાનો ટાઈમ થઇ ગયો છે અને હું વાતો ટુંકાવી ને ઉભી થઇ ,ત્યાં તે એમણે મને દર વીકે આમ અહી મળવાની વાત કરી અને હું પણ જાણે આજ શોધમાં હતી કે કોઈ મને સાંભળે અને સંભળાવે અને તેથીજ મેં પણ હા કહી।
ઘર તરફ આવતા આવતા તેમની જ વાતો વાગોળ્યા કરતી .આજે તો સાંજ પણ ગમતીલી લાગી

આમજ રોજની ઘટમાળ માં વિક પૂરું થઇ ગયું ફરી આવ્યો મંગળવાર ,મિત્ર ને આપેલ વચન યાદ આવ્યું ,ખબર નથી પણ સવાર થી જ આજે ઉત્સાહ હતો ટાઈમ પ્રમાણે બપોરના 12 નાં ટકોરે હું કેફે માં પહોચી, તે તો મારા પહેલા ત્યાં હાજર હતા ,તેમની ઓફીસ બાજુમાં જ હતી અને પાછા તેજ બોસ તો મારે રાહ જોવાનું ખાસ ના બનતું. દર વખત એજ વાતો ના ટોળા , વિચારો ની આપલે થોડી મસ્તી મજાક .
હવે આ જિંદગી વધુ જાનદાર લાગતી હતી ,બાળકો ની ઉધ્દ્તાઈ અને એમની થોડી ઉપેક્ષા પણ હવે કઠતી નહોતી .આમ કેટલાક વિક નીકળી ગયા પણ ગયા મંગળવાર ની મુલાકાત માં વાત વાત માં એમણે અચાનક મારો હાથ હાથ માં લીધો અને ભાવ વાહી સ્વરે કહેવા લાગ્યા
” નિમિષા તું જાણે છે તારો સંગ બહુ પ્રિય છે એવું ના બની સકે આપણે વિક માં 2-3 વખત મળીયે ” બસ હું ચમકી ઉઠી જાણે એક તંદ્રા માંથી …..
અચાનક બોલી ઉઠી મારે હવે જવું પડશે આજે વહેલા ઘરે જવાનું છે અને સીધી ઘરે આવી ગઈ ,કઈ પણ વિચાર્યા વગર આખું વિક પતાવી દીધું .
ફરી એજ મંગળવાર યોગનુયોય મારો જન્મ દિવસ પણ ,સવાર થી જીવમાં ઉથલપાથલ …
પણ સવાર તો રોજના જેવી જ રહી એજ દોડા દોડી ,એજ સવાર ની વાતો અને બધાને ઘર છોવાની ઉતાવળ

ના કોઈ બર્થડે વીસ ના કોઈ પ્યારી પપ્પી…
હવે લાગ્યું હુ જ મારી છું બસ ત્યારો મારો સેલ ફોન રણક્યો એક મિઠી ટયુન વાગવા લાગી
“હેપી બર્થડે ટૂ યુ હેલ્પ બર્થડે ડીયર નિમિષા હેપી બર્થડે ટૂ યુ ”
અને પછી તેજ અવાજ તું આવે છે ને ?આજે આપણે સાથે તારો બર્થડે મનાવીશું

હું હા કે ના કહું તે પહેલા ફોન મુકાઈ ગયો ,હું પણ હા કે ના વિચારું તે પહેલા આપોઆપ ખેચાઇ ને તૈયાર થઇ ગઈ ,જાતને સમજાવવા લાગી ક્યા કોઈને મારી પડી છે કે હું મારા મન ને મારું
બસ હાથમાં પર્સ અને કારની કી લઇ ડોર પાસે આવી ત્યાજ ડોરબેલ રણકી ઉઠી
ડોર ખોલતા લગભગ ખુશીથી ચીખી પડી ,તૃષાર બંને બાળકો ને સ્કુલ માંથી જલ્દી પીક અપ કરી હાથ માં મારી ગમતી લીલી નો બુકે અને મારી ફેવરેટ ચીઝ કેક બધા સાથે હસતા મોઢે ગઈ રહ્યા હતા
“હેપી બર્થડે ટૂ યુ હેલ્પ બર્થડે ડીયર નીમી હેપી બર્થડે ટૂ યુ ”
હું બોર બોર જેવડા આંસુ સાથે એમની બાહોમાં ફસડાઈ પડી અને મો માંથી ચાર સબ્દો સારી પડ્યા
“તુમ્હી હો સાથી સખા તુમ્હી ”
રેખા (સખી) 4/15/13

 

શબ્દવેધ શિકાર

મારામાં પ્રજ્વડતો અહંકાર
એક સચોટ નીશાનેબાજ હોવાનો .
શબ્દવેધ શિકાર માટે પસંદ કરી મેં અંધારી રાત
ઝાડ ઉપર વિતાવી સન્નાટા ભરી અડધી રાત
ત્યાં અચાનક એક પગરવ,
ચીસી ઉઠ્યા સૂકા પાંદડા કઈ એક સાથ
હાશ! કોઈક તો આવ્યુ મારા નીશાન ને કાજ
ખેચાઈ મનની સાથે સાથે પણછ ની ધાર ….
નીકળ્યું તીર સનનન ને થયો શબ્દવેધી શિકાર
એક સગર્ભા ની અંતિમ ચીખ,
ત્યાં પ્રસવ વેદનાથી પીડાતી મારી પત્ની
પિયરના ગામે જન્માવ્યો મૃત બાળક.
બંનેવ ગર્ભ સાથે પછડાયો મારોજ અહંકાર
રેખા (સખી )

(અહીનું ફળ અહીજ મળે છે સાચું ઠર્યું )

 
 

વ્યથાનો દેખાવ

વ્યથાનો દેખાવ જોયો છે કદી ?
એક ગોરંભાયેલ આકાશ આખું
લાગણીનું ઉડાણ માપ્યું છે કદી ?
એની ઊંડાઈ માં પાતાળ આખું
રેખા

તારું આ બોલકું મૌન બહુ ભારે છે
મારા સબ્દોને પણ હંફાવી મારે છે

થાક્યું મન મારું દોડી પાછળ તારે
અહી શ્વાસો ની તો ધમણ ચાલે છે
રેખા ( સખી )

 

मेरी माँ

19126_573088299392605_1038507184_n
माँ से रिश्ता ऐसा बनाया जाए,
अगर वो हो उदास तो
हमसे भी मुस्कुराया ना जाए.
माँ ” एक शब्द …..
जानते हो माँ एक शब्द क्यों है ?
जब बच्चा छोटा हो तो उसे बोलने में तकलीफ ना हो ,और वोही बच्चा जब बड़ा हो जाये,और जब उसके पास टाइम ना हो तब एक सब्द अपनी मसरूफ जिंदगी में सायद वो बोल दे और माँ के दिल को सुकून मिल जाये .
माँ तो बस माँ होती हैं जाडे की वो नर्म धूप है
माँ तो बस माँ होती हैं तेज़ धूप पर वो छाँव है

आज यूँ ही बैठे बैठे आंखे भर आई वैसे ही कोई बात याद आई
आज मेरा अपना एक नया संसार है में खुद माँ का अवतार हु तब आज महेसुस होता है दुनियामे सबसे ज्यादा महत्त्व किसीका है तो वो माँ है,
वो कभी जताती नहीं पर उसका अहेसान आप पर सबसे भारी है।
हम वो अहेसान कभी उतार नहीं सकते
पर कुछ हद तक उसे अपना समय देकर चूका सकते है।
माँ अपनी ढलती उम्रमे बच्चोसे थोडा प्यार और थोडा समय चाहती है।
अपने दिल पर हाथ रखकर बताना आप 24 घंटे में से माँ को कितने पल देते हो
जब ये समज आयेगा तो सायद देर हो जायेगी
तब माँ ना होगी सिर्फ समय रह जायेगा
वो समय जो आपको उसी कोने में बिठाने के लिए खड़ा होगा जहा आपने माँ को अकेला छोड़ा था

क्या किसीको पता है इसी बात का की बच्चा जब माँ के पेटमे साँसे लेता है तो वो साँसे माँ की है,वो जोभी खाता है वो माँ का खाना है. ओर सबसे बड़ी बात के नौ दस महीने वाला गर्भ भी बड़ो की तरह मलमूत्र त्याग करता है वो अपना गन्दा कचरा माँ के पेट में छोड़ता है.

सोचने वाली बात है की उसी जननी जब अपने शरीर से लाचार होती है तो वोही औलाद को पुराणी बिना मतलब की चीज लगती है। धिक्कार है उन सभी औलादों को जो ये मुकाम पर जा बेठे है
माँ अपने बच्चों की जिंदगी संवारने में खुद को भूल जाती है, अपना सब कुछ दाँव पर लगा देती है..
हम माँ के कृत्य को निःस्वार्थ बताते है लेकिन हर माँ की एक आस जरुर रहेती है
जिसने अपने बच्चो को इतने प्यार से पाल पोष कर बड़ा किया है वो बुढ़ापे में वो इनकी सेवा करे, जब वो जीवन की राह में अकेली हो बिना जीवन साथी के तब वोही बच्चे उसका तन और मन से सहारा बने, तो इसमे गलत क्या है
माँ की ममता तो असीमित है,
तो उनके लिए हमारा आदर प्रेम सिर्फ मघर्स डे या फिर फिर बर्थ डे के लिए सीमित रहे ये योग्य होगा ?
हम चाहे तो हर दिन को अपनी माँ ले लिए महत्वपूर्ण बना सकते हैं,
माँ की ममता को याद कर, उनके दिए साथ को कभी ना भूलाकर हम उन्हें दिन के कुछ लम्हों में शामिल करके उनका हर दिन खास बना सकते हैं।
एक छोटा अहसास दिलाकर कि – ‘ माँ, जिस तरह आपने मेरे जीवन की हर कठिन राह पर मेरा साथ दिया बस मैं भी उसी तरह हर कदम पर आपके साथ हूँ
अगर माँ आपके साथ रहेती है तो दिन ढले एक बार जरुर सोचना के माँ के लिए मैंने आज क्या किया , अपना आइना आप बनना .
अगर सही मायने में आप अच्छे इन्सान बनना चाहते हो तो शुरुवात यही से होती है

आज मेरी माँ का जन्मदिन है
में आज अपनी ये सारी लिखावट मेरी माँ को अर्पण करती हु ,जिसके दिए हुए अच्छे संस्कारो ने जीवन में उजाला किया है,आज भी उसी माँ का आशीर्वाद है की में यहाँ आप सबके बीच रहेकर खुशीयाँ बाट रही हु .
बस दुआ करना मेरी माँ को उनके हिस्से की साडी खुशिया मिले
रेखा ( सखी) 4/11/13

 
1 Comment

Posted by on April 19, 2013 in Uncategorized

 

જીવન ભર સાથ દોડાવું તને

એક હાસ્ય રચના …
આવ મુઠ્ઠી જેટલા દિલમાં સમાવું તને
જો હા પડે તો તારા ઘરે થી ભગાવું તને

રૂપ સામે તારા હીરા માણેક શું ચીજ છે
મારા આંગણની બારમાસી થી સજાવું તને

ચાંદ જેવા ચહેરાની ચમક જો ઝાંખી થાય,
સુરજ સામે ઘરી બીલોરી કાચ ચમકાવું તને

રચાવી લે હથેળી માં મહેદી મારા નામની
તું બનાવે ને મારા હાથે કોળિયા ભરાવું તને

આ કઈ નથી ચાર દિવસ ની વાત સખી
ભણે હા તો જીવન ભર સાથ દોડાવું તને
રેખા ( સખી ) 4/10/13

 

अजीब लगती है

अजीब लगती है अपनी होकर कभी कभी
समजमें जिन्दगी नहीं आती कभी कभी

हँसती है बाहर से छुपाकर भीतर का भेद
तन्हाई होते छुपके से बहेती कभी कभी

अनजानी डगर पर खुशियो से भरी भरी
अपनो संग होकर अलग रहेती कभी कभी

हो दिलमे होसला, सपनोकी उड़ान ऊची
कदमोमे उसके मंजिल झुकती कभी कभी

बेजुबान बिकती रही शराफ़त यही कही
बात बुजर्गों कि राह दिखाती कभी कभी

रेखा पटेल (विनोदिनी )4/8/13

 

તે મારા નામનો

તે મારા નામનો તડકો પાળ્યો,
સમય સમય પર લંબાયો અને ટુંકાયો .
મેં હેતે હૈયે લસરકો પાડ્યો,
સમય સમય પર ઘુટ્યો વધુ ઘુંટાયો .
રેખા ( સખી)